โปแลนด์ภายใต้การยึดครองโดยนาซีเยอรมนีและสหภาพโซเวียตระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง (1939–1945) เริ่มต้นด้วยการบุกเข้ายึดครองโปแลนด์ของเยอรมัน-สหภาพโซเวียตในเดือนกันยายน ปี ค.ศ. 1939 และด้วยความพ่ายแพ้ของเยอรมนีอย่างเป็นทางการต่อฝ่ายสัมพันธมิตรในเดือนพฤษภาคม ปี ค.ศ. 1945 ตลอดทั้งแนวของดินแดนที่ถูกยึดครองดินแดนโปแลนด์ถูกแบ่งระหว่างนาซีเยอรมนีและสหภาพโซเวียต ด้วยความพยายามที่จะขจัดวัฒนธรรมโปแลนด์และปราบปรามผู้คนโดยการครอบครองของอำนาจเยอรมันและโซเวียต ในช่วงฤดูร้อน-ฤดูใบไม้ร่วงของปี ค.ศ. 1941 ดินแดนที่ถูกผนวกโดยสหภาพโซเวียตนั้นได้ถูกรุกรานโดยนาซีเยอรมนีในช่วงแรกที่ประสบความสำเร็จของเยอรมันโจมตีสหภาพโซเวียต ต่อมาภายหลังไม่กี่ปีของการสู้รบ,กองทัพแดงสามารถขับไล่ผู้รุกรานและผลักดันกองทัพนาซีออกจากดินแดนโซเวียตและก้าวข้ามสู่โปแลนด์จากส่วนที่เหลือของยุโรปกลางและตะวันออกด้วยอำนาจการครอบครองทั้งสองนั้นได้เป็นศัตรูเท่ากันกับการดำรงอยู่ของอธิปไตยโปแลนด์ วัฒนธรรมโปแลนด์และชาวโปแลนด์ได้มีการพุ่งเป้าต่อการทำลายพวกเขา ก่อนปฏิบัติการบาร์บารอสซา นาซีเยอรมนีและสหภาพโซเวียตได้ประสานงานนโยบายที่เกี่ยวข้องกับการเมืองโปแลนด์ ที่เห็นได้ชัดที่สุดในสี่การประชุมเกสตาโพ-เอ็นเควีดี ได้อาศัยในการกล่าวถึงแผนการที่จะจัดการกับขบวนการต่อต้านโปแลนด์และการล่มสลายของโปแลนด์ในอนาคตชาวเมืองโปแลนด์จำนวนประมาณ 6 ล้านคน-เกือบ 21.4 % ของประชากรชาวโปแลนด์-เสียชีวิตระหว่างปี ค.ศ. 1939-1945 อันเป็นผลมาจากการยึดครอง ครึ่งหนึ่งของชาวโปแลนด์เชื้อสายยิว.กว่า 90% ของผู้เสียชีวิตที่เกิดขึ้นนั้นไม่ได้มาจากทหาร ขณะที่พลเมืองส่วนใหญ่ถูกกำหนดเป้าหมายโดยการกระทำอย่างเจตนาโดยเยอรมันและโซเวียตโดยรวมแล้ว ในช่วงที่การยึดครองโปแลนด์ของเยอรมันตั้งแต่ปี ค.ศ. 1939-1945 เยอรมันได้สังหารชาวโปแลนด์จำนวน 5,470,000–5,670,000 คน รวมทั้งชาวยิวเกือบ 3 ล้านคน